Interviews

De essentie en het open raam

“Ik heb iets met bewegen”, aan het woord is Marcel de Rooij. “Bewegen”, zo licht hij toe, “is belangrijk om te kunnen leren. Om gedachten te ontwikkelen heb je een open, frisse ruimte nodig, zonder begrenzende oordelen, beperkende ja-maars of zogenaamd ‘leuke grapjes’. Daarom is het zo belangrijk om je op je gemak te voelen in je werkomgeving en een klik te hebben met collega’s. En geen genoegen te nemen met vlakke antwoorden maar echt interesse te tonen.” Tijdens ons gesprek voegt hij - als vanouds – meteen de daad bij het woord.

Na een periode als universitair docent Taalbeheersing (RUU) - en mijn directe collega, begon Marcel als junior adviseur bij het adviesbureau Twijnstra en Gudde. Hij heeft er 28 jaar gewerkt, waaronder een lange periode als voorzitter van de directie. Sinds een half jaar heeft hij de vrije ruimte gekozen en is hij een eigen onderneming gestart, Bon Courage. Vanuit dit adviesbureau werkt hij met betrokken leiders en hun organisaties aan nieuwe manieren van organiseren en aan nieuw leiderschap. Energiek richt hij de blik op de echte uitdagingen van deze tijd.

Terugkijkend op zijn loopbaan vertelt Marcel over de eerste jaren als adviseur. “Ik ben vaak mee geweest met ervaren collega’s en heb toen vooral geleerd hoe je de verhouding met opdrachtgevers kunt vormgeven. Als adviseur ben je er niet om te bevestigen, maar wel om je mening te geven over hetgeen je voorgelegd krijgt of over wat je ziet gebeuren. Dat doe je steeds vanuit gelijkwaardigheid. Het credo is: de klant is ook koning - en wij dus ook. Het is niet alleen vanzelfsprekend om respect te tonen voor de klant maar ook voor je eigen deskundigheid en inzicht en daarmee voor je toegevoegde waarde”.

Blijven leren

Marcel beschrijft die eerste jaren als een proces van uitvinden. “Het gaat dan vooral om de vraag: waar ligt mijn sterke kant. Het antwoord ontstaat werkenderwijs door te klankborden en ervaringen uit te wisselen. Het is heel belangrijk om scherp in te krijgen waar je kracht ligt, want als je hoofd omloopt, is het goed steeds terug te gaan naar de essentie, naar jouw essentie. Essentiëren, noem ik dat. Ik weet het, het klinkt als een vreemd woord, maar het raakt de kern.”

In de latere periodes van je loopbaan stopt het leren niet. Integendeel. Marcel: “Als je iets goed kunt, wil dat immers niet zeggen dat je niks meer kan leren. Het is dan juist heel interessant om uit te vinden op welke manier je aanvullend gedrag zou kunnen vertonen. Let wel: passie en pijn liggen dichtbij elkaar. Je wordt met verve ergens goed in om - ook - iets anders te omzeilen. Naarmate je meer vertrouwen hebt op je sterke punten, kun je wellicht ook een stap zetten in het omgaan met zaken die je lastiger vindt. Op die manier ontwikkel je grootmeesterlijk gedrag.”

Advies aan jongere collega’s

Marcel vat het kort en bondig samen: “Durf het vak te leren. Zoek een leermeester. Stap uit je eigen tunnel, houd de ramen open en heb altijd weer de moed om naar jezelf te kijken. Bon courage!”